Plan działań przedstawiony w Planie Mobilności oceniamy pozytywnie, choć nie uwzględniono w nim działań na rzecz stworzenia kampusów z ograniczonym ruchem samochodowym oraz wiodącej roli samorządów w promowaniu zrównoważonego transportu.
Plan jest zgodny ze światowymi i polskimi trendami w tym zakresie, jednocześnie jest uniwersalny. Jego założenia w dużej mierze nie wynikają ze szczegółowej diagnozy stanu istniejącego. Nie jest to jednak zarzut, bo taka jest charakterystyka tego typu dokumentów.
Pomimo, że Plan jest dokumentem kierunkowym to zabrakło w nim wartości wyjściowych i docelowych mierników jego realizacji i priorytetów w planie działań. Wyraźnie wskazuje to, że dokument ten nie jest tworzony w celu jego realizacji, a wyłącznie dla wykazania się posiadaniem takiego dokumentu. Gmina Lublina posiada kilka tego rodzaju dokumentów, z czego większość nie jest realizowana (wbrew twierdzeniom z diagnozy Planu – Analiza SWOT, Silne strony, punkt 2, w której podaje się, że miasto Lublin posiada takie dokumenty i je wdraża) oraz ewaluowana. Przykładowo Polityka Rowerowa Lublin z 2011 roku, wciąż nie ma określonego poziomu wyjściowego (dokument zakłada, że w 2025 roku rowerem będzie odbywanych 15% podróży, do teraz nie zmierzono jednak stanu wyjściowego) , nie były też realizowane praktycznie żadne zapisane w niej postanowienia.
Naszym zdaniem zbędne jest przyjmowanie tego typu dokumentu, a z punktu widzenia pozyskiwania zewnętrznych funduszy – wręcz szkodliwe.
Brakiem dyskwalifikującym niniejszy dokument do wdrożenia, jest brak poprzedzenia go Kompleksowym Badaniem Ruchu, które nigdy nie było przeprowadzone. Bez wiedzy kto, którędy, jak i dlaczego się porusza nie da się planować ani miejskiej ani metropolitalnej mobilności.
Zgłaszamy także uwagę redakcyjną, by w ostatecznym dokumencie rozdzielić diagnozę od meritum Planu.
Problem mobilności wydaje się, jednym z bardziej istotnych dla mieszkańców LOF. Odbyło się tylko jedno spotkanie konsultacyjne, w Lublinie, mimo, że dokument dotyczy też gmin ościennych, w szczególności Lubartowa, Nałęczowa i Świdnika. Na spotkaniu było obecnych mniej niż 10 osób. Byliśmy tam obecni i jako jedyni mieliśmy pytania do dokumentu, stąd wydaje się nam, że pozostali uczestnicy byli urzędnikami z gmin ościennych. Przedłożony do konsultacji dokument zawierał ponad 200 stron i nie był przystosowany do prezentacji mieszkańcom – brak zwięzłej diagnozy i celów, brak zobrazowania założeń strategii.
